- ψυχοκτόνος
- -α, -ο / ψυχοκτόνος, -ον, ΝΜΑ, θηλ. και -ος, Ναυτός που καταστρέφει την ψυχή, ψυχοφθόρος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -κτόνος* (< κτείνω), πρβλ. παιδο-κτόνος].
Dictionary of Greek. 2013.
ψυχοκτόνος
Look at other dictionaries:
ψυχοκτόνος, -ος, -ο — αυτός που καταστρέφει ή αφανίζει την ψυχή: Αυτά είναι ψυχοκτόνα αναγνώσματα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
-κτόνος — (AM κτόνος) β συνθετικό λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο ρ. κτείνω και που δηλώνει τον φονέα αυτού που σημαίνει το α συνθετικό (πρβλ. αδελφοκτόνος, πατροκτόνος). Σπανίως απαντά ως προπαροξύτονο με παθ. σημ. (ταυρόκτονος «αυτός που σκοτώθηκε από… … Dictionary of Greek
ψυχή — I Λεπιδόπτερο έντομο της οικογένειας των ψυχιδών. Το γένος αυτό αριθμεί πολλά είδη, που ζουν κυρίως στην Ευρώπη. Το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα των ψ. είναι ο γεννητικός του διμορφισμός. Τα αρσενικά έχουν φτερά και χνουδωτό σώμα και πετούν συχνά… … Dictionary of Greek
ψυχοκτονία — η, ΝΜΑ [ψυχοκτόνος] ο αφανισμός τής ψυχής … Dictionary of Greek
ψυχολέτης — ὁ, Α ψυχοκτόνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + ολέτης (< ὄλλυμι «καταστρέφω»), πρβλ. ἀνδρ ολέτης] … Dictionary of Greek
